Gorączka Zachodniego Nilu – to wirus, który zabija ptaki w Warszawie. Może być także groźny dla ludzi. Przenoszą go owady.
Ptaki w Warszawie, głównie krukowate (najczęściej wrony siwe) padały od połowy lipca w różnych dzielnicach stolicy. Jak poinformował Główny Inspektorat Sanitarny próbki padłych ptaków przekazano do Powiatowego Inspektoratu Weterynarii. Badanie PIW-PIB w Puławach w pięciu z siedmiu próbek stwierdziło obecność materiału genetycznego wirusa Gorączki Zachodniego Nilu (WNV-West Nile virus).
Gorączka Zachodniego Nilu – co to jest?
Jak przypomina GIS, Gorączka Zachodniego Nilu jest chorobą wirusową, odzwierzęcą. Wirus nie przenosi się między ludźmi. Nie można zakazić się przez kaszel, kichanie, dotyk. W aktualnej sytuacji ryzyko objawowych zakażeń u ludzi na terenie naszego kraju należy uznać za niskie. Osobom zawodowo mającym kontakt z chorymi lub padłymi ptakami zaleca się stosowanie podczas kontaktu z potencjalnie zakażonym materiałem biologicznym rękawiczek jednorazowych, maseczek ochronnych na usta i nos oraz okularów ochronnych. Osoby postronne nie powinny dotykać padłych ptaków – informuje GIS. Jednocześnie opisuje jak wygląda zakażenie u ludzi. U większości (80 proc.) osób zakażenie wirusem Gorączki Zachodniego Nilu ma przebieg bezobjawowy. Objawy występują tylko u ok. 20 proc. zakażonych pacjentów.
Jak groźne jest zakażenie dla człowieka?
U jednej na ok. 150 osób zakażonych, choroba przebiega pod postacią neuroinfekcji z zajęciem centralnego układu nerwowego. Okres inkubacji zakażenia wynosi 2–14 dni, średnio ok. 7 dni – podkreśla GIS. Łagodna postać choroby charakteryzuje się nagłym początkiem z gorączką, bólami głowy, pleców, mięśni, czasami nudnościami, wymiotami, bólami brzucha i biegunką. U części pacjentów może wystąpić wysypka odropodobna lub grudkowa. Ostre objawy trwają 3–10 dni,. Dolegliwości bólowe i zmęczenie mogą utrzymywać się kilka tygodni. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem – podkreśla GIS. Najlepszym sposobem zapobiegania zakażeniem tym wirusem jest eliminacja owadów krwiopijnych (takich jak np. komary i meszki) oraz kleszczy ze środowiska. A także stosowanie indywidualnych środków ochrony, takich jak ubrania osłaniające części ciała narażone na ukąszenia. Szczególnie w porze wieczornej, stosowanie mechanicznych barier przeciwko komarom w oknach i drzwiach mieszkań. A także preparatów odstraszających komary (repelenty, elektrofumigatory, lampy owadobójcze i inne) – podsumowuje GIS.
(źródło: gis.gov.pl)