Dzień Wszystkich Świętych to w Kościele katolickim jedno z najważniejszych świąt. Kapłani mają białe szaty, jak w Boże Narodzeniem czy Wielkanoc. Już tego dnia wierni idą na cmentarze, choć właściwym świętem zmarłych jest Dzień Zaduszny, 2 listopada.
Polacy tłumnie odwiedzają groby i robią to zarówno osoby wierzące, jak i agnostycy, czy ludzie zupełnie niewierzący. Wygląda na to, że to jedynie święta, które jeszcze jako naród nas łączą. Niezależnie od poglądów politycznych, wyznawanej wiary,
Choć oczywiście dla osób wierzących 1 listopada ma ogromne znaczenie także w wymiarze religijnym. Dnia tego w Kościele wspomina się wszystkich tych, którzy są już zbawieni. Uznanych przez Kościół, wyniesionych na ołtarze świętych i błogosławionych. Ale, w rozumieniu czysto duchowym, to także dzień tych, którzy są nieznani, a trafili do nieba.
Wszystkich Świętych to radosna uroczystość, przypominająca, że jesteśmy nieśmiertelni. Uświadamia, że mamy szansę na życie wieczne. Wbrew pewnemu błędowi, upowszechnionemu głównie za komuny, 1 listopada nie jest Świętem Zmarłych. Wspomnienie wszystkich zmarłych ma miejsce 2 listopada. W Dzień Zaduszny, katolicy modlą się za dusze cierpiące w czyśćcu. Czyli te, które pokutują za swe grzechy zanim trafią do Nieba. Wszyscy, wierzący jak i niewierzący wspominają w tym czasie zmarłych bliskich, odwiedzają cmentarze.
Przez pierwsze osiem dni listopada możemy uzyskać odpust zupełny za zmarłych. Odpust uzyskać można będąc w stanie łaski uświęcającej. Czyli musimy być po spowiedzi, z mocnym postanowieniem zerwania przywiązania do każdego grzechu także powszedniego. Należy przyjąć komunię świętą, pobożnie nawiedzić jakikolwiek cmentarz. Odmówić modlitwy – Wierzę w Boga, Ojcze Nasz, Zdrowaś Mario, i modlitwę za zmarłych. Potem odmówić modlitwę w intencjach Ojca Świętego. Odpust można ofiarować jedynie za osoby zmarłe.
Łucja Czechowska