W niedzielę, 7 marca przed kościołem pw. Świętego o. Pio odbędą się uroczystości ku czci generała Augusta Emila Fieldorfa „Nila”.
O uroczystościach informuje Urząd Dzielnicy Praga-Południe: „7 marca 2021 r. rozpoczną się uroczystości o godz. 11.50 od złożenia wieńców pod pomnikiem Generała Fieldorfa przy Parafii Rzymskokatolickiej św. Ojca Pio ul. Fieldorfa 1, a następnie o godz. 12.00 zostanie odprawiona msza św. w intencji Gen. Fieldorfa i Żołnierzy Wyklętych” – informuje Urząd Dzielnicy.
Urodził się 20 marca 1895 roku. Po wybuchu I wojny światowej 6 sierpnia 1914 zgłosił się na ochotnika do Legionów Polskich i wyruszył na front rosyjski. W 1916 roku został sierżantem, rok później trafił do szkoły oficerskiej. Po kryzysie przysięgowym wcielony do cesarskiej i królewskiej armii i przeniesiony na front włoski. Zdezerterował i w sierpniu 1918 zgłosił się do Polskiej Organizacji Wojskowej w rodzinnym Krakowie – czytamy w biografii.
Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, po niej został w armii. Był też działaczem… piłkarskim, wiceprezesem Związku Piłki Nożnej w Wilnie.
W 1928 roku został majorem. Brał udział w wojnie obronnej 1939 roku, z kraju przedostał się do Francji, gdzie został awansowany na stopień pułkownika, po kapitulacji Francji przebywał w Wielkiej Brytanii, skąd został wysłany do okupowanej Polski, jako pierwszy emisariusz Rządu i Naczelnego Wodza do kraju. 17 lipca 1940 wyruszył z Londynu przez Afrykę, Stambuł, Belgrad, Budapeszt, do Warszawy dotarł 6 września 1940 roku. Działał w ZWZ, a po jego przekształceniu w Armię Krajową w AK. Był od 1942 roku dowódcą Kedywy AK. To on nadzorował akcję Kutschera, czyli słynny zamach na kata Polaków.
Był organizatorem głęboko zakonspirowanej organizacji „Niepodległość” o kryptonimie NIE, kadrowego odłamu Armii Krajowej przygotowanego do działań w warunkach okupacji sowieckiej. Bezpośrednie działania organizacja „NIE” miała podjąć po rozwiązaniu Armii Krajowej 19 stycznia 1945.Na krótko przed upadkiem powstania warszawskiego, rozkazem Naczelnego Wodza Kazimierza Sosnkowskiego z 28 września 1944 został awansowany na generała brygady.
Pod fałszywym nazwiskiem był zesłąny do obozu pracy na Uralu. W październiku 1947 powrócił do Polski i osiedlił się pod fałszywym nazwiskiem w Białej Podlaskiej. Nie powrócił już do pracy konspiracyjnej. W odpowiedzi na obietnicę amnestii w lutym 1948 zgłosił się do Rejonowej Komendy Uzupełnień w Łodzi i ujawnił się, podając prawdziwe imię i nazwisko oraz stopień generała brygady. Po zgłoszeniu został aresztowany, uwięziony, a w sfingowanym procesie skazany na śmierć. Zamordowany 4 lutego 1953 o godz. 15.00 w więzieniu Warszawa-Mokotów przy ul. Rakowieckiej.
(źródło: UD Praga-Południe, NTW)