Lekkoatletyka, boks, kajakarstwo, podnoszenie ciężarów. To dyscypliny, w których najczęściej Biało-Czerwoni osiągali sukcesy. Był też czas wspaniałych sukcesów w zapasach, judo, kolarstwie, strzelectwie. Podium multimedalistów to lekkoatleci – Robert Korzeniowski, Irena Szewińska, Anita Włodarczyk.
W okresie międzywojennym największe polskie gwiazdy to oczywiście złoci medaliści. Wszyscy byli lekkoatletami. Halina Konopacka wywalczyła pierwsze dla Polski złoto w rzucie dyskiem. Stanisława Walasiewicz była mistrzynią olimpijską w biegu na 100 metrów, a Janusz Kusociński na 10 kilometrów. Najwięcej olimpijskich medali w historii, bo aż 7 zdobyła dla Polski Irena Szewińska. Polska lekkoatletka w latach 1964-1976 wywalczyła 3 medale złote, 2 srebrne i 2 brązowe. Jednak pod względem liczby złotych medali prym dzierży inny lekkoatleta, chodziarz Robert Korzeniowski. W Barcelonie w roku 1992 szedł po medal, ale zdyskwalifikowali go (z powodów dość dyskusyjnych) sędziowie. W latach 1996-2004 wywalczył jednak aż 4 złote medale.
Podium, jeśli chodzi o złote medale zamyka trzecia lekkoatletka, młociarka Anita Włodarczyk. Złota medalistka w Londynie 2012, Rio de Janeiro 2016 i Tokio 2020 (w 2021 roku). Trudno się więc dziwić, że dyscypliną, która przyniosła Polsce najwięcej medali jest lekkoatletyka. Polacy wywalczyli w niej 66 krążków. 29 złotych, 20 srebrnych i 17 brązowych. W boksie Biało-Czerwoni wywalczyli 43 medale, 8 złotych, 9 srebrnych i 26 brązowych. Trzecie miejsce, jeśli chodzi o złote medale zajmuje kajakarstwo (7 medali złotych, 8 srebrnych, 3 brązowe), łącznie 18 krążków. Więcej medali (ale mniej złotych) wywalczyli dla Polski ciężarowcy, aż 34 medale, 6 złotych, 6 srebrnych i 22 brązowe. 27 medali wywalczyli nasi sportowcy w zapasach, 5 złotych, 9 srebrnych i 13 brązowych. Szermierze zdobyli 23 medale, 4 złote, 9 srebrnych i 10 brązowych. Wioślarze wywalczyli 21 medali, w tym 4 złote, 5 srebrnych i 12 brązowych.